FINALLY WEEKEND!

Vi gjer fortsatt ikkje noko spesielt på arbeidsstaden, vi får ikkje lov til å gjere stort anna enn små oppgåver. Difor tykkjer eg at dagane fort vert veldig lange. 

I dag spurte eine pasienten meg om kva «How are you» var på norsk. Eg svarte «Korleis har du det?», han klarte å uttalte det godt og ropte «Amalie, korleis har du det?». Vi lærte han mykje meir, og han tykte det var spennande og tok inginativet til å lære meir. Vi fekk også høyre nokre ord frå språket han snakkar, men eg husar verken språket eller ordet.

 Vi har også fått høyre frå mange pasientar at dei kjem til å savne oss, og ynskjer å ha oss tilbake i seinare tid. Eg trur ikkje dei som jobba der er like einige i det, men eg tykkjer det er kjekt når vi får positive tilbakemeldingar frå pasientane.

Her er eit bilete påveg til praksisplassen min:D

Hugs Jenny Kristin